Калі б я знала, што – ў гадах? –
была б да ўчынкаў асьцярожнай,
ды нават слова па складах
раскласьці не заўсёды можна.
Калі б я знала, – дзе? Калі? –
узьнікне тая агароджа
зямлі, дзе ўжо няма зямлі, –
не пражыла б і дня, быць можа.
Кал i б я знала, што няма
душы, каб мне душой прыпасьці,
я не чакала б, я сама
сабе адмовіла б у шчасьці!
Калі б я знала?..
Сьвеце мой,
я не хачу глыбінь пазнаньня,
дай, чым ты жывы, мне жывой,
каб знаць, за што плаціць дыханьнем.
|
|
