Пачалі ўспамінаць
Нашы даўнія стрэчы,
Калі дрэвы ў Эдэме
Былі маладымі,
З палахліваю завязьзю
Першай спакусы,
I калі на кары,
Побач з сэрцам сваім,
Што прабіта стралой,
Выразаўтваё імя,
Калі рыфма была
Пропускам на Парнас,
Восьмым цудам
Здаваўся маўклівы экран,
А дэтэктара піск –
Марсіянскім сігналам.
I ўсё проста было,
I ўсё вытлумачальна,
I ня зналі яшчэ,
Што ня зналі нічога...
Пачалі ўспамінаць
I дзівіцца былому.
1979
|
|
