О родная зямля!
Ты – кніга вечнага жыцьця,
Ня раз я плугам раскрываў
Твае старонкі-скібы
I вывучаў па іх
Тваю гісторыю,
Запісаную валунамі,
Крывёй, агнём і потам.
Сярод імён славутых
Я знаходзіў
Імёны блізкіх
I сяброў –
Тых, хто засяваў цябе,
Хто ад ліхой навалы бараніў,
Хто цябе ўславіў
Сваёй працай, песьняй.
I шчасьця большага
Ня знаю я,
Як быць запісаным
Ў тваёй вечнай кнізе.
1979
|
|
