Ja ŭ ciabie Tak zahledžany byŭ, Što nia bačyŭ darohi I źbivaŭ časta na kamianiach Svaje bosyja nohi. Ja ŭ ciabie byŭ Zasłuchany tak, Što i na pieravałach, Dzie łaviny hrymiełi, nia čuŭ, Kałi śmierć akłikała. Ja ŭ ciabie Zakachany byŭ tak Pa-varjacku, zaŭziata, Što spytać nie aśmiełiŭsia nat: Ci maja ty?
1979
|
|