Pacikaviŭsia ŭ staroha duba: Što, skažy, ciažej pad hetym niebam – Ci, prabiŭšy hlebu, naradžacca, Ci viartacca, sparachnieŭšy, ŭ hlebu? I stary dub adkazaŭ mnie cicha, Mudryja kałyšučy hałiny: – Ja nia pomniu času naradžeńnia, Jak nia budu pomnić i spačynu.
1980
|
|