|
Перад партрэтам Пятра Сергіевіча
|
Партрэты Сергіевіча –
Мае сябры жывыя,
Заўсёды гутараць
Са мной аб перажытым.
Дзе ўбачыш ты насы
Клясычныя такія,
Што за вярсту
Пах чуюць акавіты!
Дзе ўбачыш вочы ты,
Што шчырасьцю ясьнеюць,
І вусы ў цеплыні
Ад сьмеху і махоркі,
I рукі ў мазалях,
Якія так умеюць
Трымаць сякеру, плуг
Ці стан сваёй танцоркі.
Сягоньня, калі круг
Сяброў маіх радзее,
Я ўдзячны, дружа мой,
Што іх ты ўвекавечыў,
Што зь землякамі мне
Ты падарыў надзею
На новыя прыгоды
I сустрэчы.
1981
|
|
