Z usich małitvaŭ, jakija byccam
Udary losu advieści mohuć,
Ja vieru ŭ tuju, što zaranicaj
Śpiavajuć žytnija razłohi,
Što ŭ kruh skłikaje nas, pabracimaŭ,
Što hoić rany, daje nam siły,
Što spałučaje ź ziamloj, z Radzimaj,
Ź jaje niahasnučym niebaschiłam.
I ja zaŭždy jaje paŭtaraju
Pierad nialohkaj ŭ žyćci patrebaj,
Kałi pracoŭny dzień pačynaju,
Kałi ja ŭ ruki biaru kus chleba.
1984
|
|
