Jak tolki ŭ malenstvie
Siak-tak navučymsia chadzić,
Na hetym, zvyčajna,
I kančajecca naša
Adukacyja.
A my, pryznacca,
Choć i minułi
Tysiačahodździ,
I da hetaha času
Nia ŭmiejem chadzić
Pa ziamłi
Tak, jak dni i nočy,
Źviary i ptuški,
Viatry i daždžy.
Niaŭžo nia bačycie
Jak jaje zdratavałi
Vytaptałi,
Pakalečyłi?
A jašče źbirajemsia
Takija ž ślady
Pakinuć
I na inšych płanetach.
1984
|
|
