Zadavoleny moj susied,
Jaki pamianiaŭ sa mnoj
Svoj piasočny hadzińnik
Na mechaničny budzilnik,
Bo pierastaŭ spaźniacca
Na strečy, na pracu.
I ja – u vyjhryšy:
Časta słuchaju ciapier,
Ab čym šepčucca tyja,
Što stałi piaskom,
A zabudu jaho pieraviarnuć –
Moj čas na niejki mih
Spyniajecca, daŭžeje.
1985
|
|
