Адкуль мне знаёмы
Дождж гэты ахрыплы,
Яго галашэньні,
Нястрымныя ўсхліпы,
Яго звон у шыбы
Нязмоўчны, нязьменны!
Няўжо гэта Стафа
Дождж даўні, асеньні,
Які са мной брыў
Па этапнай дарозе
Парой беспрасьветнай
У стоме-зьнямозе?
Няўжо ён сягоньня
Прыпомніў былое?
Пайду. Можа, неяк
Яго супакою.
1985
|
|
