Калісьці, што б ні пачынаў
Быў на сьвеце:
Трымаць у руках плуг,
Іграць на жалейцы,
Хлеб кроіць, пад зрубы
Падваліны класьці,
Імкнуцца за марамі
Ўдалечыню,
У бурах, завеях
Шукаць сваё шчасьце, –
Лічыў, пачынаю
Ўсё я ўпершыню.
А сёньня мяне
Непакоіць, трывожыць,
Што нат гэта песьня
Апошняй быць можа.
1985
|
|
