Па Калядах – сонца на лета, мокры сьнег і кволы мароз, і аднойчы суседка Магрэта забяжыць накурыцца да сьлёз. Я скажу ёй: “Ня трэба дыму – я люблю натуральны пах, чысты позірк, усьмешку бяз грыму, і шчаслівы бляск у вачах. Распранайся і будзь як дома. Прапаную класічны набор: белы ложак, лёгкая стома, элегантна праліты кагор…”. - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Газ расейскі гарыць на кухні – добра ведаць, што ўсё ж гарыць, і твае сустрэчныя рухі мне да раніцы не спыніць.
|
|