Гэта бывае – хочацца болю;
гэта бывае – хочацца ў неба,
дзе адшукаеш свабоду i волю,
у гэтым толькі твая патрэба –
выйсьці на волю,
на волю,
на волю!
Зімою шукаеш зімы i сьнегу,
чыстага сьнегу, празрыстага лёду;
чытаеш гісторыі пра Сапегу,
нібыта схемы сакрэтнага коду
на волю!
на волю!
на волю!
Цела тваё паддаецца спакусе
зрабіць зацяжку i выпіць, i зьесці…
О як няпроста, сьвяты Icyce,
“з цэлым народам гутарку весьці”
пра волю,
пра волю,
пра волю!
Але ўжо палае ў сьнежаньскім небе
палярнае ззяньне з краю да краю,
i ты ў экстазе нішчыш плацэба,
i шэпчаш зацята: я выбіраю
ісьці на волю,
на волю,
на волю!
А там, на волі, на горных вышынях,
у водах вечнага акіяну,
ты будзеш Радзіме сапраўдным сынам,
шчаслівы ў дзень на сьвятога Яна,
бо ты нарэшце
на волі,
на волі!
2007
|
|
