#I
Hej, uźviejcie svaim kryllem,
Arlaniaty, bujna, burna,
Na minułych dzion mahile,
Nad sanłivaściu chaŭturnaj!..
U małankach pierunovych,
Z hułkim homanam hrymotaŭ
Dla viakoŭ dychtujcie novych
Niečuvałyja jasnoty.
Vam siarpy i kosy ŭ ruki
Dy miačy, kavany z stałi.
Dałi bury, zaviruchi,
Što tut vyłi, bušavałi.
Cień minuŭščyny praklataj,
Dzie bizun hulaŭ z nahajkaj,
Źmiecicio vy, arlaniaty,
Svajoj novaj siłaj, bajkaj.
Užo vybiła časina
Na viałikuju pryhodu
Vyjści z mutnaj kalainy
Biełaruskamu narodu.
Ŭ čaradziejnym karahodzie,
Ŭ nieabsiažnaje svabodzie,
Biez akovaŭ na pryvolłi
Ŭžo vichrycca naša dola.
#2
Vam na pamiać Sierp i Mołat
Daravała dola,
Kab z vas kožny byŭ, jak vołat,
Nia hnuŭ pleč nikołi.
Kab zdabytuju svabodu
Znałi, šanavałi
I u ciažkuju pryhodu
Ŭstałi hroznaj chvalaj.
Zašumiełi, zahudziełi,
Jak vichor suśvietny,
Nie praspałi u paściełi
Vołi ahniaćvietnaj.
*
Vam dastałisia ad prodkaŭ
Sochi i barony,
Kab vy ŭ čas, paśla pavodkaŭ,
Vyjšłi na zahony.
I zarałi svaju nivu
Šyraka, hłyboka,
Ziernie ŭkinułi ščaśłiva,
Čystaje, jak voka.
Kab runieła ziernie toje
Viesieła, jaskrava
Pobač z vašaj maładoju,
Sakałinaj słavaj.
*
Vam pakinułi pradziedy
Hartavany kosy,
Kab vy ź imi sonca śledam
Vyjšłi na pakosy;
Kab kasiłi da upadu
Pustaćviet i zielle,
Što svaim piakučym jadam
Truciać kroŭ u ciele.
Kab źviniełi vašy kosy
Nad ziamloju sonnaj
Ad načnych da rańnich rosaŭ
Zvonka, viekapomna.
*
Vam u spadčynie ad rodu
Zastałisia pieśni,
Kab być vašaj asałodaj
U žyćcia pradvieśni.
Kab vy piełi, nie ścichałi
Ŭ radaści i ŭ hory,
Hamaniłi, niby chvałi
U burłivym mory.
Kab šoŭ homan niespyniany
Ad pola da pola
I ludziej, jašče skavanych,
Zakłikaŭ na volu.
1923
|
|
