#I Hej, uźviejcie svaim kryllem, Arlaniaty, bujna, burna, Na minułych dzion mahile, Nad sanłivaściu chaŭturnaj!.. U małankach pierunovych, Z hułkim homanam hrymotaŭ Dla viakoŭ dychtujcie novych Niečuvałyja jasnoty. Vam siarpy i kosy ŭ ruki Dy miačy, kavany z stałi. Dałi bury, zaviruchi, Što tut vyłi, bušavałi. Cień minuŭščyny praklataj, Dzie bizun hulaŭ z nahajkaj, Źmiecicio vy, arlaniaty, Svajoj novaj siłaj, bajkaj. Užo vybiła časina Na viałikuju pryhodu Vyjści z mutnaj kalainy Biełaruskamu narodu. Ŭ čaradziejnym karahodzie, Ŭ nieabsiažnaje svabodzie, Biez akovaŭ na pryvolłi Ŭžo vichrycca naša dola.
#2 Vam na pamiać Sierp i Mołat Daravała dola, Kab z vas kožny byŭ, jak vołat, Nia hnuŭ pleč nikołi. Kab zdabytuju svabodu Znałi, šanavałi I u ciažkuju pryhodu Ŭstałi hroznaj chvalaj. Zašumiełi, zahudziełi, Jak vichor suśvietny, Nie praspałi u paściełi Vołi ahniaćvietnaj. * Vam dastałisia ad prodkaŭ Sochi i barony, Kab vy ŭ čas, paśla pavodkaŭ, Vyjšłi na zahony. I zarałi svaju nivu Šyraka, hłyboka, Ziernie ŭkinułi ščaśłiva, Čystaje, jak voka. Kab runieła ziernie toje Viesieła, jaskrava Pobač z vašaj maładoju, Sakałinaj słavaj. * Vam pakinułi pradziedy Hartavany kosy, Kab vy ź imi sonca śledam Vyjšłi na pakosy; Kab kasiłi da upadu Pustaćviet i zielle, Što svaim piakučym jadam Truciać kroŭ u ciele. Kab źviniełi vašy kosy Nad ziamloju sonnaj Ad načnych da rańnich rosaŭ Zvonka, viekapomna. * Vam u spadčynie ad rodu Zastałisia pieśni, Kab być vašaj asałodaj U žyćcia pradvieśni. Kab vy piełi, nie ścichałi Ŭ radaści i ŭ hory, Hamaniłi, niby chvałi U burłivym mory. Kab šoŭ homan niespyniany Ad pola da pola I ludziej, jašče skavanych, Zakłikaŭ na volu.
1923
|
|