Zvonam zvonić, iskry honić
Mołat moj ahnistym źmiejem;
Ruk ja ŭ pracy nie žaleju,
Bo hultajstva sile škodzić,
Tolki praca ščaście rodzić.
Ja lublu svoj dar,
Ja ŭ im haspadar!
Kab papała na kavadła
Hultajoŭ sto, dyk kavaŭ by
I zusim nie škadavaŭ by,
Bo hultajstva sile škodzić,
Tolki praca ščaście rodzić.
Ja lublu svoj dar,
Ja ŭ im haspadar!
Hlańcie, dzieci, jak stal śviecić.
Małaty bjuć pa kavadle:
Buduć koły i vuchnałi,
Dla sialanina – płuh novy,
A dla konika – padkovy.
Ja lublu svoj dar,
Ja ŭ im haspadar!
[1922]
|
|
