|
Dzie kryŭda adviečnaja śpieła
|
Dzie kryŭda adviečnaja śpieła,
Dzie sypała hora kurhany,
Rukoj praletarskaju śmiełaj
Hniły stary ład zrujnavany.
Staryja pałomany prasły,
Elektryka rviecca ŭ akoncy,
Mužyčaja nočka pahasła,
Zaźziała kałhasnaje sonca.
Sialanska-kałhasnaje pole
Nia stohnie ŭ niavołi siahońnia,
Nia błukaje ŭ połi niadola,
Pasucca žaleznyja koni.
Kałhaśnik uśsieŭsia na traktar,
Staptaŭšy minułaha imia,
Ziamłi naravisty charakhar
Narohami struža stalnymi.
Za skibaju skibu, jak stružki,
Mašyna umiełaja ściele...
Nad nivaj viasiołyja ptuški
Pa-inšamu pieśni zapiełi.
Čyrykajuć družna, z zaŭziaćciem
Pa samy kastryčnik ad maja:
«Paŭstaŭ katavany praklaćciem,
Što treba rabić jamu, znaje».
1931
|
|
