Панаваў тут Ёдка 3 раньня да вячорка, Сам ён жыў салодка, А бяднота горка. Панаваў паганы, Грабіў, не марудзіў, Кланяліся ж пану Гаротныя людзі. Жыў сабе упырам, Седзячы ў палацы, Пух сабе ад жыру 3 батрацкае працы. На гэтых папарах, Засевах і пашах Сёньня гаспадараць Калгасьнікі нашы: Букі, Рахінсоны, Дар'і, Пусташылы, Рэуты, Алёны, Кастусі, Данілы. А во Хадасевіч – Старшыня калгаса – Знае, што дзе сеяць, Не прапусьціць часу. Чалавек ён з гартам, Ўмее заахвоціць. Не папусьціць жартаў Ў калгаснай рабоце. Засяваюць поле Ня так, як калісьці: Не для панскай долі Для сваёй карысьці. Гаспадараць дружна, Недасьпяць часамі; Час мінуў лапцюжны, Паны сабе самі. Ісьці будуць годы, А калгасьнік збожны Жыць будзе заўсёды Культурна, заможна.
1934
|
|