Я – калгасьніца Маладая, Жыву весела, Ані дбаю. Мае дзетачкі Позна-рана I накормлены, I прыбраны. Сваю Настачку – Дзіцё тое – Нясу ў ясьлі я Раніцою. А Данілачка Важным хлопцам Рады бегае На пляцоўцы. А як выйду я – Іхня маці – Ды калгаснае Жыта жаці, – Густа сьцелюцца Ўсьлед снапочкі. Пяю песенькі Аж да ночкі. Супакойна я Ўжо за дзетак, Сваіх родненькіх Малалетак. Я – калгасьніца Маладая, Жыву весела, Ані дбаю.
1934
|
|