Палюбіў я Марусю ўсім сэрцам, А Марысю йшчэ болей, здаецца. А папраўдзе люблю абадвух Адналькова, ціхенька і ўслух. Аб іх долі выдумываў песьні Йшчэ тады – прад вялікім прадвесьнем, I сягоньня наяве і ў сьне Яны ўсюды са мною, пры мне. Ці гіабачу я комін фабрычны, Ці пабачу палетак пшанічны, Лятуць думкі, заводзяць гульню Ды ўсё з тымі, якіх я люблю. Залатымі пяскамі пад ножкі Пасыпаў бы ім сьцежкі-дарожкі, Падсьцілаў бы ім сонца сьвятло, Каб да вечнага шчасьця вяло. Так люблю ад усходу да ўсходу Чарнавоку Марусю з завода, 3ь лілій-кветак ёй віў бы вянок, Прыбіраў бы ў атласы і шоўк. Так люблю за дзявочыя красы Сінявоку Марысю з калгаса, 3ь лілій-кветак ёй віў бы вянок, Прыбіраў бы ў атласы і шоўк.
1934
|
|