Па узгорках, па далінах,
Ветрам-віхрам несупынна
Мчыцца быстрая машына,
А ў машыне дзьве дзяўчыны,
Дзьве дзяўчыны, як маліны...
Сьцеражыся, супраціўнік!
Адбівае дні гадзіньнік.
Шофер зь іх адна бывалы –
Ёй ня страшны віры, скалы,
Долы, горы, перавалы,
Дае ход машыне ўдалай,
А ўсё далей хваляй, валам...
Сьцеражыся, супраціўнік!
Адбівае дні гадзіньнік.
Інжынер – тая другая,
Будаваць машыны знае,
Аб ёй слава па ўсім краі:
Што такая маладая,
А машыны выдумляе!..
Сьцеражыся, супраціўнік!
Адбівае дні гадзіньнік.
У расквечаным прасторы
Дзьве дзяўчыны-непакоры
Едуць полем, едуць борам,
Перад імі сушы, моры,
А над імі сонца, зоры.
Сьцеражыся, супраціўнік!
Адбівае дні гадзіньнік.
1935
|
|
