 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Разьзявіў пасьць Гітлер шырока –
Ён хоча ўвесь сьвет праглынуць.
Хоць бачыць бандыцкае вока,
Ды воўчыя зубы ня ймуць.
Надзея на «бліц-крыг» патухла –
На ўсходзе зламаў ён капыт,
Падбітае рыла апухла,
I выйсьця шукае бандыт.
Ён кідае вока на дучэ:
– Бэніта, падкінь хоць мільён,
Ідзі на Расею – там куча
Чакае цябе макарон.
У славе ваяцкага блеску
Ты вернешся грозны у Рым.
Ты прыклад бяры з Антанеску
I прыкладам будзь ты другім.
Ты – шворан праслаўленай восі,
Хоць шворан пагнуты, крывы,
Але ў незадачлівым лёсе,
Бэніта, ня траць галавы!
I рохнуў Бэніта, як чушка,
На квінту спускаючы нос:
– За морам цялушка палушка,
Ды дораг яе перавоз.
Люблю макароны, кантаты,
I Цэзара лаўры я сьню.
Але італьянцы-салдаты,
Баюся – падложаць сьвіньню.
Ня хочуць ісьці на Расею,
Расея-ж... ты ведаеш сам:
Ня трудна зламаць у ёй шыю
Пакінуць штаны свае там.
Нахмурыўся «фюрэр» сурова –
Мяняюцца людзі і час,
I верціцца страшнае слова:
«Уграз я ў Расеі, уграз!»
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2022. Беларусь, Менск.
|
|
|
