РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Янка Купала
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Зь песень жыцьця
Час быў вясеньні. На скібіны дно
Пала, ўзышло, зарунела зярно.
      Ў курную хату, на яве ці ў сьне,
      Доля-нядоля прынесла мяне.
 
*

Лета настала. Ўжо колас глядзеў.
Рос, красаваў, наліваўся, – дасьпеў.
      Шчасьця, пацехі ня знаўшы ў жыцьцю,
      Вырас і я на нядолю сваю.
 
*

Восень на сьвеце. Бор стогне, шуміць;
Колас нязжаты на полі стаіць.
      Нудна у сэрцы, дзе вокам ні кінь,
      I я, як той колас, бядую адзін...
 
*

Зімка прыйшла; белы вываліў сьнег;
Колас у гурбе знайшоў свой начлег.
      З доляй змагацца зь сіл выбіўся я,
      Эх ты, магілка, эх, дзе ты, мая?..
 
[1908]
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.