РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Віка Трэнас
Вершы
  Колькасьць: 181
 Усе катэгорыі    
 Сартыроўка па альфабэту     Сартыроўка па гадах    Сартыроўка па рэйтынгу
 Усе годы    Бяз года     2001   2002   2003   2004   2005   2006   2007   2008   2009   2010  
 Усе 
A
B
C
H
I
P
S
А
Б
В
Г
Д
Ж
З
І
К
Л
М
Н
О
П
Р
С
Т
У
Ц
Ч
Ш
Э
Я
Addanaść
Biezdapamožnaść
Chvilina
Happy End
Hsyaod
Image
Iмя
Pasłuchaj
Superstar
Абрыдзеў люты
*** Ад ветлівых дотыкаў да прахалоднай скуры тваёй...
*** ад мяне засталіся стос вершаў...
*** адгадваць...
Анёлу. Брату
Апошнi
*** ап’янелы ад суму паэт любаваўся сабой...
*** Асядзе на дне душы ўсё неперажытае і перажытае...
Атрута
Баляда пра бітае шкло
Безгаловы санэт
Бездань
Белы бэз
Белы попел
*** беспрытульнае слоўка бясьсільна трапеча на вуснах...
*** Больш я не сустракаю цягнікі...
*** Болю пабітае шкло – крывяцца вусны...
*** буду рэчкай, якая цячэ назад...
Быць
(быць успамінам)
Быцьцё
Верасьнёўская адчужанасьць
Вольнасьць
(восеньскае самагубства)
*** ВОСЬ ТАК...
(вусьціш)
Вязьні
{глыток марскога паветра}
Гэроі маіх сусьветаў
*** да цемры цяпер праз церні...
*** даруй грахі мне, чужая сьвятасьць...
*** даруйце, я ня маю інакшай зброі...
*** дзень сьляпы, ён праходзіць навобмацак...
*** душа бы зламанае ссохлае дрэўца...
Дэгустацыя самоты
Жудасьць
*** з розных нотак голасу твайго...
*** з-за цябе на прастуджаным даху сяджу, бо...
Забыцьцё
Замова
Зашмальцаваныя
Згадка пра лета
Здрайцы
*** знайдзi мяне сярод забытых рэчаў...
*** Зялёнай смугою ахутаны голаў старэнькай чаромхі...
Зямля анёлаў і самагубцаў
Ідыёма ідэала
*** калі заходзіць сонца...
*** Калі ня можаш зразумець – тады адчуй...
*** Калі ты не расчараваўся і выжыў...
Калыханка
Каляровы верш
*** камяком у горле захрасла жаданьне быць...
Канстатацыя маёй адсутнасьці
Кацячы гарадскі раманс
*** Квітнее сонца. Хочацца сьпяваць...
*** колькі можна было вынаходзіць квадратныя колы...
*** крок за крокам у невядомасьць...
Лесьвiца
*** лічу адлегласьці...
Ловы
Лятунак
Маё вар’яцтва
(майстэрства самоты)
Малітва
Маруднае мора...
*** мацьнею пад лязом сякеры...
Мне болей не баліць...
*** мой зімовы настрой вымяраецца колькасьцю вершаў...
*** мой самотны задумлівы сьмех...
*** Мой упалы анёл, нашы жыцьці лістотай на дрэвах...
*** Мы жывем – гэта значыць, што мы вар’яты...
*** мы ідзем шляхамі няпростымі...
*** Мы ня хочам паверыць у нашыя сны, і тады прыходзіць бяссоньне...
*** Мы хапаем ратамі паветра, быццам рыбы, на бераг выкінутыя...
Мэханiка
На Вялікдзень
На Каляды
Нагляднасьць і вобразнасьць
Назаўжды
Народжаныя ўверсе
настальгія
Насьледваньне Блоку
*** не пашкадуе кат адсечаных галоваў...
*** НЕ ПІШЫ...
*** не, ты ня здраджаная – ты няспраўджаная...
Невыносная здрада
(непапраўныя страты поўнагадовых)
Ня тое
*** Няма нічога...
{Ода Апалону}
Паданьне
Палова
Памнажэньне асобы
Памяці Андруся Белавокага
Патрыятычны трыпціх
Паэма залатой сярэдзіны
Пластылiн
Посттрыялет
Потым
Прадчуваньне элегіі
*** Праз Амстэрдам, праз Гётэборг і праз Парыж...
Прыпавесьць
Прыручаны
*** пустэча. мне час забывацца на словы...
П’еса
*** Радасьць бацькі, які трымае...
Рух часу
Рэцыдывы самоты
Сакавіцкая элегія
*** складаць крыжаванкі з рысаў тваёй далоні...
*** Скрозь сьцяну майго маўчаньня...
Смак адчаю
*** сны да аранжавай падушкi...
*** Спакой, і доўгая дарога, ад сноў ключы...
{спатыканка}
Споведзь беражніцы
Споведзь укльгавага ценю
Спроба актавы
Спустошанасьць
*** сталасьць ня ёсьць мудрасьцю...
Сум
Сумленьне
*** сьвет мой бруднай насоўкай ляжыць у кішэні...
Сьмерць у сьнежні
*** сьпёка жыве...
*** сьпяваю жыцьцё, хоць ня знаю ніводнае ноты...
Сьпякотай апаленая скура
*** сьсівелыя вейкі твае прымрояцца ў сьне...
*** сэрца гаворыць: выберы шлях любові...
*** твой пах зьмяшаны з пахам дажджу...
Тое, што побач
*** трызьніць берагам мора, быццам memento mori...
*** трэба выплакаць, пэўна, некалькі літраў сьлёз...
Тужлівая баляда
Тутэйшая экзотыка
*** ты адбіваесься ў зрэнках маіх...
*** ты вернешся за мной, ды я ў жалобе...
*** ты надта далёка...
*** ты нібыта сатканы зь пяшчоты...
*** Ты ня кліч мяне, не заві...
*** Тым, хто знае цану жыцьцю, роўна як і сьмерці...
*** у кожнай сьняжынцы – працяг нечага верша...
*** У Кракаве мірна, у Кракаве дыхаецца вальней...
*** у лепшых законах трагэдыйнага жанру...
*** у роспачы ламаю крылы...
У самоце
У тваю адсутнасьць
*** Улетку вечарам паветра – застылы рух. Як быццам...
Улетку на рынку
*** усьміхаецца неба зіхоткімі вочкамі...
Уяўленьне
(цёплы дождж)
*** чарговыя здрады – адно толькі зграйкі сьняжынак...
Час вярнуцца
Чужынец
*** Чытаюць вершыкі. Бяруць адбіткі пальцаў...
Шлях да зор
(Шпацыр уздоўж марскога берага)
*** шчасьлівыя шчасьця нікому ня зробяць...
Шчымлівы лістапад
Экзістэнцыйны пэйзаж
Элегія
Эсэ № 7
*** Я безь цябе, як верш недапісаны...
*** Я ДУРНАЯ...
*** Я карыстаюся сьляпымi й куцымi словамi...
*** Я склала зброю. Стаптала боты...
*** Я створана дзеля таго, каб люляць на руках...
Я ў краіне цудаў
*** я ў пекле, што хтось неабачліва страціў...
*** Я – там дзе мары ператвараюцца ў прысак...
2009–2022. Беларусь, Менск.