У карціне адлюстраваны той хвалюючы, доўгачаканы момант, калі савецкі воін адкрывае вароты лягернага барака і вязьні, яшчэ ня верачы, што прыйшоў час выратаваньня, цесным натоўпам кінуліся да ўзьнікшага сьветлага праёму. Голеныя галовы, паласатая уніформа зьняволеных, выразнасьць іх сьпін ля выхада, – усё гэта выклікае адчуваньне страшэннай былі, аб якой расказана ў сэрыі «Лічбы на сэрцы». Але ў сьмяртэльна ўдушлівай цемры ўжо прарвалася сьвятло жыцьця і радасьці, прынесенае салдатам-вызваліцелем. Уражаны ўбачаным, поўны спачуваньня, жалю, ён зьявіўся тут як вяшчун дабра, быццам бы сатканы з сонечных праменьняў.