 |
RODNYJA VOBRAZY
|
|
Vobrazy miłyja rodnaha kraju,
Smutak i radaść maja!..
Jakub Kołas
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Bijahrafija
|
Naradziłasia 4 sniežnia 1981 h. u v.Kvačy Niasvižskaha rajona Mienskaj vobłasci, 1999h. skončyła siaredniuju škołu №4 h.Niasviža. Dzied i baba siadziełi ŭ stałinskich lahierach, tema nacyjanałizma była volnaju razvažanniaŭ u našaje siamje, vychoŭvałasia na nacyjanalnych kaštoŭnasciach. 1999 – 2000h. navučałasia ŭ PTV h.Hancavičy Bierasciejskaje vobłasci, dzie praktyčna pačałosia stanaŭlennie na šlach apazycyjanera. Surjoznaju apazycyjnaju dziejnasciu ja pačała zajmacca tolki padčas navučannia ŭ PTV. Vykładčyca pałitalohii nie pažadała “działicca svaim chlebam” sa mnoju, tamu ja vymušana była daterminova skončyć svajo navučannie za zładkavannie nieviałičkaje imprezki “Šou Biełaruščyny”, ale praciahvać adukacyju, choć i inšaha profilu, užo ŭ kaledžy. 2000 – 2003 Niasvižski dziaržaŭny piedahahičny kaledž imia Jakuba Kołasa pa prafesii nastaŭnik pačatkovych klasaŭ i specyjalnasci vykładčyk pracoŭnaha navučannia. U hety peryjad ŭziała na siabie kiraŭničyja abaviazki ŭ niasvižskaj supołcy, a na 2003h. adbyŭsia samarospusk struktury. Tady ž, padčas vandroŭki pa miascinach krainy, pryjšło razumiennie taho, čym źjaŭlajecca dla mianie Biełaruś. Nie prosta kraina, ŭ jakoj my žyviem. Nie prosta ziamla, pa jakoje my chodzim. Nie prosta pavietra, jakim my dychajem. Usio razam uziataje, z ludźmi, haradami j vioskami, ptuškami j žyviołami, lasami j darohami dla mianie bolš, čym Radzima. Žančyna, jakaja dychaje, isnuje, a značyć žyvie. Jaje bol, jaje radasć – u maim sercy. I kab lubić Biełaruś, nieabaviazkova pabyvać ŭ inšych krajach, treba zirnuć joj u vočy, pačuć jaje, paznać jaje. Mienavita praz usprymannie Biełarusi jak žyvoje istoty, ja znajšła dla siabie zabyty Raj, jaki ŭsie šukajuć niedzie daloka, navat nie ŭjaŭlajučy, što jon nasamreč nie prosta pobač, ale zaŭsiody byŭ i znachodzicca ŭ nas samich. Mienavita ŭsprymajučy krainu žyvoju, možna ŭsviadomieć, što Biełaruś – heta sviatoje... Pracavała ŭ bazavaj škole v.Suhvazdy Vałožynskaha rajona Mienskaje vobłasci. Z 2006h. pracuju na AAT “Niasvižski ilnozavod” ŭ h.p.Haradzieja Niasvižskaha rajona. U dziacinstvie chryščana ŭ pravasłaŭi, ale rełihiju nie adroznivaju na asobnyja kanfesii i łiču siabie chryscijankaju. Mienavita toha pieršapačatkovaha kštałtu, kałi tolki zaradžałasia hetaja płyń. I łiču, što zusim nie maje sensu, jaki chram čałaviek naviedvaje, tamu što zašmat važniej, kab jahonaje serca było tym adzinym chramam, jaki moža naviedać Boh. Udzieł u roznych mierapryjemstvach arhanizacyi – prostym pasiedžanni, vandroŭcy na adpačynak ci akcyi supracivu – heta štodzionnaja zahartoŭka, adukacyja, stalennie. Praz baraćbu vypraboŭvajucca ŭłasnyja mahčymasci j vartasci siabroŭ. U štodzionnym zmahanni paznaješ siabie samuju, ciažkasciami ŭzmacniajecca siła duchu. Pieršy administratyŭny aryšt (5 sutkaŭ) atrymała za ŭdzieł u akcyi 21 łipienia 2004h., druhi (10 sutkaŭ) – za udzieł u paslareferendumaŭskich padziejach u tym ža 2004h. U 2006h. była raspačata kryminalnaja sprava pa artykułu 193-1, jakuju prypyniłi “za adsutnasciu dokazaŭ”, ale jakaja była adnoŭlena ŭ 2007h. i daviedziena da sudu, vynikam čaho staŭsia štraf u 40 bazavych viełičyń. Sud nie spyniŭ dziejnasci, a nadaŭ jašče bolej siłaŭ dla taho, kab praciahvać jaje. Z vosieni 2008 hoda dałučyłasia da moładzievaha ruchu “Maładaja Biełaruś”.
Pišu vieršy z dziacinstva. Sprabujusia ŭ prozie. Udzielničaju u Niasvižskim łitaraturnym abjadnanni “Vałoški”, ad jakoha byŭ vydadzieny ahulny zbornik “Bukiet vałošak” (2008h.) i mienskim abłasnym łitaraturnym abjadnanni “Žyvica”. Padrychtavała da vydannia ułasny zbornik vieršaŭ “Kraj moj navalničny”. Zachaplajusia haftavankami. Miesca pracy dało razvicciu jašče adnamu zachaplenniu – lubovi da ilnu.
|
|
|
|
|
|
|
2009–2020. Biełaruś, Miensk.
|
|
|