RODNYJA VOBRAZY Vobrazy miłyja rodnaha kraju,               
Smutak i radaść maja!..
      
 
Jakub Kołas
    Hałoŭnaja      Słoŭniki           Spasyłki      Ab sajcie       Кірыліца      Łacinka    
Bijahrafija
        Barys Kit čverć stahoddzia ŭdzielničaŭ u amierykanskich kasmičnych dasledavanniach, pieršym razłičyŭ pryncypy vykarystannia vadarodu jak pałiva dla kasmičnych rakiet, abjezdziŭ z lekcyjami amal usie krainy svietu. Jon sviedka i ŭdzielnik mnohich vyznačalnych padziej, što adbyvałisia na płaniecie ŭ XX st. Ale ŭsie hetyja padziei Barys Kit niazmienna suadnosić z žycciom svajoj adzinaj Baćkaŭščyny. Jon časta lubić paŭtarać: "Usio, što ja zrabiŭ, - dla Biełarusi".
         Niełaskavaj, niepryvietnaj časta była jana dla svaich talenavitych synoŭ. Barys Kit nieadnojčy havaryŭ, što ŭ SSSR jaho žyćcio zaŭčasna skončyłasia b u HUŁAHu. I jon zrabiŭ svoj vybar - nie pryniaŭ stałinskaj tatałitarnaj sistemy, pajšoŭ u vyhnańnie, dobra razumiejučy, što nie Baćkaŭščyna była vinavata ŭ hetym, bo i sama jana žyła pad roznymi akupacyjami, što nie davałi biełarusu być haspadarom na ŭłasnaj ziamłi. Jon, jak i mnohija biełarusy, vymušany byŭ pierajnačvać svoj los daloka za miežami Ajčyny.
         Barys Kit, dziacinstva i junactva jakoha prajšło ŭ najpryhažejšych histaryčnych miaścinach Biełarusi (Navahrudak, Karełičy, Mir), paśla zakančeńnia fizika-matematyčnaha fakulteta Vilenskaha Ŭniversiteta staŭ nastaŭnikam, aśvietnikam i hetamu pryzvańniu addaŭ usio svajo žyćcio. Prabyŭšy bolš za paŭvieka za miežami Biełarusi, vałodajučy eŭrapejskimi movami, jon tolki biełaruskuju pryznaje rodnaj, uvieś čas razmaŭlaje na joj, łičyć jaje samaj pryhožaj, miłahučnaj, zdatnaj kankuravać z asnoŭnymi eŭrapejskimi. I ciapier, niahledziačy na ciažkaje stanovišča Baćkaŭščyny, jon, mudry, stały čałaviek, pamiatajučy ŭsie składanyja peryjady biełaruskaj i suśvietnaj historyi, vieryć u žyćciastojkaść Baćkaŭščyny, jaje śvietłyja perspektyvy.
         Ratujučysia ad stałinskaj dyktatury, paspytaŭšy, što takoje pałanizacyja, rusifikacyja, fašysckaja akupacyja, pry jakoj, trapiŭšy ŭ ruki hiestapa, jon ledź nie zahinuŭ, u kancy 40-ch vučony staŭ hramadzianinam ZŠA. Dziakujučy lepšym rysam biełaruskaha charaktaru - ciarpiałivaści, pracavitaści, dobrazyčłivaści, nastojłivaści ŭ dasiahnieńni mety, jon nie zhubiŭsia ŭ čužamoŭnym śviecie, pražyŭ pryhožaje, cikavaje, bahataje na padziei, sustrečy, vandravańni, znajomstvy žyćcio, materyjalna zabiaśpiečanaje i navat zamožnaje. Ale praz doŭhija hady jon usio ž pranios viernaść Baćkaŭščynie, movie, nacyjanalnaj historyi, byŭ i zastaŭsia biełarusam.
         Na pačatku 90-ch hh., kałi Biełaruś stała niezaležnaj, jon adnym ź pieršych pryjechaŭ na Baćkaŭščynu, na sustreču ź im u 1992 h. źlaciełisia jaho šmatłikija byłyja vučni ź Vilni, Mienska, Navahrudka, Pastavaŭ, Hłybokaha, Maładziečna, Hrodna. Ale zatym mnohaje ŭ Biełarusi znoŭ źmianiłasia.
         Pra jaho napisana bolš za dvvieście artykułaŭ, jamu pryśviečany vieršy (V.Ipatava, R.Baradułin), jamu dorać knihi (V.Bykaŭ, N.Hilevič, S.Zakońnikaŭ, N.Maciaš, U.Arłoŭ). Siarod jaho byłych vučniaŭ - viadomyja ŭ Biełarusi ludzi (prafesar medycyny P.Kuziukovič, akademik A.Rakovič, mastak K.Charaševič, niadaŭna pamierły łitaraturaznaviec U.Kaleśnik). Jaho imia zhadvajecca ŭ łiku słavutaściej Biełarusi (pjesa A.Pietraškieviča "Intełihienty", artykuł A.Hryckieviča "Słavutyja imiony Biełarusi"). Jon staŭ hanarovym hramadzianinam Navahrudka, dzie niekałi vučyŭsia, uznačalvaŭ himnaziju, vučyŭ dziaciej, hanarovym prafesaram Hrodzienskaha Ŭniversiteta imia Janki Kupały.
         Spravy vydatnaha syna Biełarusi zastanucca ŭ historyi Baćkaŭščyny.
        
         http://www.zbsb.org/index.php?option=com_content&view=article&id=2263%3A2009-11-30-10-05-15&catid=54&Itemid=20
2009–2020. Biełaruś, Miensk.