RODNYJA VOBRAZY Vobrazy miłyja rodnaha kraju,               
Smutak i radaść maja!..      
 
 Jakub Kołas
    Hałoŭnaja      Słoŭniki           Spasyłki      Ab sajcie       Кірыліца      Łacinka    
Bijahrafija
        Arkadź Kulašoŭ naradziŭsia 6 lutaha 1914 h. u miastečku Samatevičy Kaściukovickaha rajona Mahileŭskaje vobłaści. Jaho baćki byłi nastaŭnikami.
        
         U stałyja hady A. Kulašoŭ z udziačnaściu ŭspaminaŭ rodnuju chatu, jakaja ŭ Samatevičach stała svojeasabłivym kłubam – kulturnym centram miastečka.
        
         Dziciačyja hady A. Kulašova prajšłi ŭ čas revalucyjnaha abnaŭleńnia žyćcia. Novyja, kalektyvisckija adnosiny składvałisia pamiž ludźmi.
        
         Paetyčny talent A. Kulašova abudziŭsia rana. Pisać vieršy jon pačaŭ ź siami hadoŭ, a ŭ 1926 h. Kłimavickaja rajonnaja hazeta «Naš pracaŭnik» nadrukavała jahony vierš «Ty moj brat». Aŭtaru było ŭ hety čas dvanaccać hadoŭ.
        
         Pasla skančeńnia Samatevickaj siamihodki Arkadź Kulašoŭ pastupiŭ vučycca ŭ Mścisłaŭski Pedahahičny Technikum. Tut jon błizka syšoŭsia z maładymi paetami, jakija hrupavałisia vakoł studyi tahačasnaha łitaraturnaha abjadnannia «Maładniak». Viałikaje pačućcio siabroŭstva mocna zjadnała jaho sa Źmitrakom Astapienkam i Jułijem Taŭbinym – taksama talenavitymi paetami.
        
         Z 1931 h. pa 1933 h. Arkadź Kulašoŭ vučyŭsia na łitaraturnym fakultecie ŭ Mienskim Pedahahičnym Instytucie. Pryjazdžajučy damoŭ na kanikuły, jon aktyŭna ŭklučaŭsia ŭ pracoŭnaje žyćcio vioski.
        
         U pačatku 30-ch hh. vyjšłi pieršyja zborniki vieršaŭ A. Kulašova –«Pa pieśniu, pa sonca» i «Miedzi doždž» (1933). Jany prasiaknuty pačućciom radasnaha samaśćviardžeńnia asoby ŭ hramadstvie. Razam z tym uvahu Arkadzia Kulašova pryciahvajuć i trahičnyja padziei niadaŭniaha minułaha. Pra los invałidaŭ Pieršaj Suśvietnaj Vajny A. Kulašoŭ raskazaŭ u paemie «Kryŭda».
        
         Pačatak 30-ch hh. byŭ nadzvyčaj składanym u łitaraturnym žyćci. U hety čas niekatoryja krytyki pierakreśłivałi značeńnie kulturnaj spadčyny, staviłisia z pahardaj da vydatnych tvoraŭ našych kłasikaŭ. Arkadź Kulašoŭ, niahledziačy na svaju maładość, zastavaŭsia ćviordym u svaich pohladach na łitaraturu. Jon viedaŭ, što farmalnaje štukarstva źbiadniaje łitaraturu, što tvorčaść Kupały i Kołasa zjaŭlajecca viałikaj škołaj dla maładoha piśmieńnika.
        
         A. Kulašoŭ vostra pieražyvaŭ trahiedyju pieršych dzien niamiecka-savieckaj vajny 1941-1945 hh. 24 červienia jon pakinuŭ razburany Miensk, piaškom prajšoŭ «horki šlach» da Voršy, a ŭ Kałininie dobraachvotna ŭstupiŭ u rady balšaviskaj armii. Paśla vučoby ŭ Noŭharadskim Vajenna-Pałityčnym Vučyłiščy A. Kulašoŭ pracavaŭ u armiejskaj hazecie «Znamia sovietov».
        
         U paślavajenny čas A. Kulašoŭ taksama napisaŭ šmat tvoraŭ pra vydatnych synoŭ našaha naroda. Najbolš značnymi ŭ hety čas knihami byłi zborniki vieršaŭ «Novaja kniha», « Sasna i biaroza », a taksama paemy « Cunami », « Daleka da akijana », « Varšaŭski šlach ». Cykł vieršaŭ «Manałoh », pryśviečany pamiaci Z. Astapienki i Ju. Taŭbina, biespadstaŭna abvinavačanych u hady kultu asoby Stałina. Pra vydatnaha kiraŭnika nacyjanalna–vyzvalenčaha ruchu ŭ 1863 h. Kastusia Kałinoŭskaha A. Kulašoŭ raskazaŭ u dramatyčnaj paemie «Chamucius» (1975). Nazva tvora pachodzić ad padpolnaj mianuški, jakuju ŭziaŭ sabie K. Kałinoŭski, padkresłiŭšy tym samym svaju błizkaść da sialan, jakich pany nazyvałi chamami.
        
         Paezija A. Kulašova – heta ŭschvalavany manałoh pra ludziej, jakija va ŭpartym zmahanni z varožymi abstavinami zastajucca niepieramožnymi duchoŭna.
        
         Raptoŭnaja smierć abarvała 4 lutaha 1978 h. paetyčny manałoh mužnaha paeta – myśłiciela i hramadzianina, ale ŭ jaho tvorach nazaŭsiody zastałisia žyć vobrazy lepšych synoŭ našaha naroda – žyvaja pamiać pra hieraičnaje minułaje. U tvorach naviečna zastaŭsia z nami i vobraz paeta, jaki ŭzbahaciŭ biełaruskaje mastackaje słova novym sensam – pahłyblenym razumieńniem sutnaści epochi.
2009–2020. Biełaruś, Miensk.