Прыгажосьць існуе па-за межамі зроку,
Прыгажосьць існуе па-за межамі часу...
Скараціўшы адлегласьць у некалькі крокаў -
Нашы вочы і рукі застаюцца сам-насам.
Віка Трэнас
Родныя вобразы
уваход      СЂСЌРіiстрацыя
 
  Р“АЛОЎНАЯ     РђР РҐРђР†Р§РќРђРЎР¬Р¦Р¬     Р–ЫВАПІС     Р”РџРњ     Р’ЕРШЫ     Р›Р†РўРђР РђРўРЈР Рђ     Р‘ІЯГРАФІІ     Р¤РћР РЈРњ     РЎРџРђРЎР«Р›РљР†  
пошук

  
 С„ота(1)
 РІРµСЂС€С‹(13)
 РїСЂР°РіР»СЏРґ
Р’РѕРґРіСѓРєС–(0)
Аркадзь РљСѓР»СЏС€РѕСћ
Беларускі паэт.
 
Годы жыцця: 1914-1978
Месца нараджэння: РјСЏСЃС‚эчка Саматэвічы Касьцюковіцкага раёна Магілеўскае вобласьці
Біаграфія: 

Аркадзь Куляшоў нарадзіўся 6 лютага 1914 г. у мястэчку Саматэвічы Касьцюковіцкага раёна Магілеўскае вобласьці. Яго бацькі былі настаўнікамі.


У сталыя гады А. Куляшоў з удзячнасьцю ўспамінаў родную хату, якая ў Саматэвічах стала своеасаблівым клубам – культурным цэнтрам мястэчка.


Дзіцячыя гады Рђ. Куляшова прайшлі Сћ час рэвалюцыйнага абнаўленьня жыцьця. Новыя, калектывісцкія адносіны складваліся паміж людзьмі.  


Паэтычны талент Рђ. Куляшова абудзіўся рана. Пісаць вершы ён пачаў Р·СЊ СЃСЏРјС– гадоў, Р° Сћ 1926 Рі. Клімавіцкая раённая газэта «Наш працаўнік» надрукавала СЏРіРѕРЅС‹ верш «Ты РјРѕР№ брат». Аўтару было Сћ гэты час дванаццаць гадоў.  


Пасля сканчэньня Саматэвіцкай сямігодкі Аркадзь Куляшоў паступіў вучыцца ў Мсьціслаўскі Пэдагагічны Тэхнікум. Тут ён блізка сышоўся з маладымі паэтамі, якія групаваліся вакол студыі тагачаснага літаратурнага аб'яднання «Маладняк». Вялікае пачуцьцё сяброўства моцна з'яднала яго са Зьмітраком Астапенкам і Юліем Таўбіным – таксама таленавітымі паэтамі.


З 1931 г. па 1933 г. Аркадзь Куляшоў вучыўся на літаратурным факультэце ў Менскім Пэдагагічным Інстытуце. Прыязджаючы дамоў на канікулы, ён актыўна ўключаўся ў працоўнае жыцьцё вёскі.


У пачатку 30-х гг. выйшлі першыя зборнікі вершаў А. Куляшова –«Па песьню, па сонца» і «Медзі дождж» (1933). Яны прасякнуты пачуцьцём радаснага самасьцьвярджэньня асобы ў грамадстве. Разам з тым увагу Аркадзя Куляшова прыцягваюць і трагічныя падзеі нядаўняга мінулага. Пра лёс інвалідаў Першай Сусьветнай Вайны А. Куляшоў расказаў у паэме «Крыўда».


Пачатак 30-С… РіРі. быў надзвычай складаным Сѓ літаратурным жыцьці. РЈ гэты час некаторыя крытыкі перакрэсьлівалі значэньне культурнай спадчыны, ставіліся Р· пагардай РґР° выдатных твораў нашых класікаў. Аркадзь Куляшоў, нягледзячы РЅР° сваю маладосьць, заставаўся цьвёрдым Сѓ сваіх поглядах РЅР° літаратуру. РЃРЅ ведаў, што фармальнае штукарства Р·СЊР±СЏРґРЅСЏРµ літаратуру, што творчасьць Купалы С– Коласа Р·'яўляецца вялікай школай для маладога пісьменьніка.  


Рђ. Куляшоў востра перажываў трагедыю першых дзен нямецка-савецкай вайны 1941-1945 РіРі. 24 чэрвеня ён пакінуў разбураны Менск, пяшком прайшоў «горкі шлях» РґР° Воршы, Р° Сћ Калініне добраахвотна ўступіў Сѓ рады бальшавіскай арміі. Пасьля вучобы Сћ Ноўгарадскім Ваенна-Палітычным Вучылішчы Рђ. Куляшоў працаваў Сѓ армейскай газэце «Знамя советов».  


У пасьляваенны час А. Куляшоў таксама напісаў шмат твораў пра выдатных сыноў нашага народа. Найбольш значнымі ў гэты час кнігамі былі зборнікі вершаў «Новая кніга», « Сасна і бяроза », а таксама паэмы « Цунамі », « Далека да акіяна », « Варшаўскі шлях ». Цыкл вершаў «Маналог », прысьвечаны памяці З. Астапенкі і Ю. Таўбіна, беспадстаўна абвінавачаных у гады культу асобы Сталіна. Пра выдатнага кіраўніка нацыянальна–вызваленчага руху ў 1863 г. Кастуся Каліноўскага А. Куляшоў расказаў у драматычнай паэме «Хамуціус» (1975). Назва твора паходзіць ад падпольнай мянушкі, якую ўзяў сабе К. Каліноўскі, падкрэсліўшы тым самым сваю блізкасьць да сялян, якіх паны называлі хамамі.


Паэзія Рђ. Куляшова – гэта ўсхваляваны маналог РїСЂР° людзей, СЏРєС–СЏ РІР° ўпартым змаганні Р· варожымі абставінамі застаюцца непераможнымі РґСѓС…РѕСћРЅР°.  


Раптоўная смерць абарвала 4 лютага 1978 г. паэтычны маналог мужнага паэта – мысьліцеля і грамадзяніна, але ў яго творах назаўсёды засталіся жыць вобразы лепшых сыноў нашага народа – жывая памяць пра гераічнае мінулае. У творах навечна застаўся з намі і вобраз паэта, які ўзбагаціў беларускае мастацкае слова новым сэнсам – паглыбленым разуменьнем сутнасьці эпохі.

Дадаў PL 12.05.2009