Баляды Вялiкага княства

      Баляда РњС–РЅРґРѕСћРіР°

      Баляда Гедзіміна

      Баляда Альгерда

      Баляда Альдоны

      Баляда Вітаўта Вялікага

      Баляда Ягайлы

      Баляда Грунвальдскай бітвы

      Баляда Боны Сфорца

      Баляда Барбары Радзівіл

      Баляда Сымона Буднага

      Баляда Льва Сапегі

      Баляда Міхала Клеафаса Агінскага

Баляда Турава

Баляда белай вежы

Баляда Ўладзіслава Сыракомлі

Баляда Франьцішка Багушэвіча

Баляда Янкі Купалы

Баляда Тараса Шаўчэнкі

Баляда Ўладзімера Дубоўкі

Баляда Адама Станкевіча

Баляда Паўлюка Труса

Баляда 29 кастрычніка 1937 года

Баляда паэта

Баляда Івана Шамякіна

Баляда Міхася Стральцова

Баляда Рыгора Семашкевіча

Баляда паэткі

Баляда Міколы Купрэева

Баляда Алеся Пісьмянкова

Баляда Алеся Асташонка

Баляда Анатоля Сыса

Баляда Васіля Гадулькі

Баляда Уладзімера Мулявіна

Баляда Папы Рымскага Яна Паўла II

Баляда Ўладзіслава Чарняўскага

Баляда Міколы Селешчука

Баляда храма

Баляда беларускіх гэрояў

Баляда сына

Баляда абяцаньня

Баляда сьмерці паэта

Баляда верасьнёвай начы

Баляда блуканьня

Баляда апошняга князя

Баляда жыцьця і сьмерці

Баляда вампіра

Баляда сонца

Баляда патопу

Баляда Максіма Лужаніна

Баляда Паўліны Мядзёлкі

Чорная баляда

Зімовая баляда

Баляда айчыны

Баляда беларускага лесу

Баляда караляў

Баляда закаханага мастака

Баляда іміграцыі

Баляда скрыпачкі

Баляда маньцьеры

Сяброўская баляда

Баляда ваўчынай ямы

Баляда пылу над дарогай

Баляда дажджлівых дзён

Баляда невядомасьці

Баляда ўсходу сонца

Баляда восеньскага туману

Баляда волі

Баляда абыякавасьці

Баляда сьцен

Баляда шчасьця

Баляда вятроў

Баляда Ноя

Баляда вясновага дня

      Баляда сьвітаньня

      Баляда раніцы

      Баляда РїРѕСћРґРЅСЏ

      Баляда шарай гадзіны

      Баляда вечара

Баляда аднаго тыдня

      Баляда панядзелка

      Баляда аўторка

      Баляда серады

      Баляда чацьвярга

      Баляда пятніцы

      Баляда суботы

      Баляда нядзелі

Баляда аднаго года

      Баляда студзеня

      Баляда лютага

      Баляда сакавіка

      Баляда красавіка

      Баляда траўня

      Баляда чэрвеня

      Баляда ліпеня

      Баляда жніўня

      Баляда верасьня

      Баляда кастрычніка

      Баляда лістапада

      Баляда сьнежня

Храм

      *** Зялёнае сьвятло лістоты...

      *** Жыцьцё, нібыта нітка Арыядны...

      *** Сто гадоў гарадской адзіноты...

Камяні

      *** Голуб прылятае РґР° вакна...

      *** РЈ Дубравах вяскоўцаў магілы...

      *** Р—РЅРѕСћРєСѓ сьнегам засыпаны нашы дамы...

Лес

      *** Сьсівелая трава Р·С–РјС‹ чакае...

      *** Абрываючы Р· РґСЂСЌСћ залатыя лісты...

      *** Стаміўшыся ад вечнасьці Р·СЏРјРЅРѕР№...

Жанчыны

      *** Рђ нашы дзяўчаты прыгожыя СћСЃРµ...

      *** Цэлую вечнасьць Сѓ мамы РЅСЏ быў...

      *** РўС‹ Сћ РјСЏРЅРµ адна, нібыта неба раньнем...

Каханьне

      *** РЈ гэтым РґРЅС– хачу СЏ затрымацца...

      *** Музыкай напоўніўшы пакой...

      *** Наша вечнасьць Сѓ белай царкве...

Тэатар

      *** Нашы замкі С– нашы палацы...

      *** Іосіфа Бродскага вершы чытаю...

      *** Р’РѕСЃСЊ С– сьвята прайшло, Р±С‹ стушылі сьвятло...

Сьнег

      *** Р† сьнег растаў, РЅС–Р±С‹ стушылася сьвятло...

      *** Засыпаны сьнегам дамы С– платы...

      *** РќР° белым прысаку Р·С–РјС‹...

Кнігарня

      *** Гартаю пажаўцелыя выданьні...

      *** Праз стагодзьдзі, РЅС–Р±С‹ праз туман над ракой...

      *** Здавалася Р±, навошта больш пісаць...

РђРіРѕРЅСЊ

      *** РЈ прыцемках ідзеш безь ліхтара...

      *** Гэты сьвет, РґР·Рµ РјС‹ Р· табой жывём...

      *** Сьвятло патухла, Р±С‹ спыніўся час...

Грошы

      *** Р—РЅРѕСћ чорная кава, СЏРє лекі ад сьмерці...

      *** Нічога ніколі РЅС–РґР·Рµ РЅРµ прасі...

      *** Вечар затапіла навальніца...

Школа

      *** Рђ РјРЅРµ восень ты намалявала...

      *** РњРЅРµ хтосьці Р·РЅРѕСћ стукае Сћ дзьверы...

      *** Лёгкі сьнег замятае зямлю...

Вада

      *** РЇ грэшны, СЏРє вада, РґР·Рµ сьпіць атрута...

      *** Гэты дождж, СЏРє пачатак патопу...

      *** РњС‹ РЅСЏ пыл, РјС‹ РЅСЏ дым, РјС‹ РЅСЏ СЃРѕРЅ..

Поле

      *** РњРЅРµ Р· горада РЅС–РєСѓРґС‹ РЅРµ ўцячы...

      *** Р— надзеяю РЅР° лепшыя часы...

      *** Р’РѕСЃСЊ С– сонца Р·Р° СЃРѕСЃРЅС‹ зайшло...

Вакзал

      *** Хаджу РїР° Вільні, РЅС–Р±С‹ Сћ СЃСЊРЅРµ...

      *** Холадна. Змрочна. Дажджліва...

      *** Ізноўку ціш, С–Р·РЅРѕСћРєСѓ вечар...

Бальніца

      *** Р—Р° вакном Р­СћСЂРѕРїР°, белы сьвет...

      РќРµ кажы...

      *** Адыходзіш ты РЅРµ назусім...

Бібліятэка

      *** Учора быў дождж, Р° СЃСЏРіРѕРЅСЊРЅСЏ ўжо сьнег...

      *** РќР° вуліцы надвор’е, СЏРє праклён...

      *** РќР° вуліцы вечар, С– сьнег малады...

Сьцяжыны

Дарога...

У дзень сонечнага зацьменьня

*** У малой, але сваёй краіне...

*** Я нікому ня здрадзіў, тым болей – Радзіме...

*** Прыходзяць вершы, як забойцы, ноччу...

*** Гэта наша з табою зямля! Гэта наша...

*** ...Трэба справу рабіць, а ня піць...

Казка пра ваўка

Апошні дзень дваццатага стагодзьдзя

*** Вялікая, самотная Расея...

Згубіцца...

*** Нашы ня прыйдуць, бо нашых няма...

*** Ты ўцякаеш... Куды? Сам ня знаеш...

*** У суседняй краіне вайна...

*** Напоўнена неба чырвонай вадой...

Мне сьнілася Вільня

Дунін-Марцінкевіч у Люцінцы

*** Вар’яцкія вершы паэта-вар’ята...

На стацыі «Няміга»

*** Гэты дзень як твая адзінота...

*** Воўк крыві, як мы віна, нап’ецца...

*** За вакном Эўропа і зіма...

*** Ты заходзіш у Храм, як у неба ўзьлятаеш...

Валацуга

*** Нічога ў сьвеце вечнага няма...

*** Я не прывыкну да дажджоў ніколі...

*** Нашым дыханьнем напоўнена неба...

*** Настрой такі, што ўсё няміла...

*** Ты сумны, як сьнег сакавіцкі на ўзгорку...

*** Дымотна канчаецца тлумнае лета...

*** У гэтым сьвеце мы жывём...

Начная вакханалія

*** Мы пражылі дваццатае стагодзьдзе...

*** Як кропля шампанскага ў шклянцы на дне...

*** Нам у грахах, нібы ў сьнягах, губляцца...

Нарачанскія сосны

*** Вецер халодны, нібыта сабака галодны...

*** І нам па васемнаццаць некалі было...

*** Можна прапіць, прагуляць маладыя гады...

*** У гэтым горадзе жыву...

*** Люблю, нібы агонь, балоты...

*** У дні, нібыта ў залатым агні...

*** Праляцелі дні, як павуціна...

*** ...І неба, нібы лёд, растала...

*** ...Дажыць нам трэба да канца зімы...

*** Сёньня вецер у Храм заляцеў...

*** Прасьцей за ўсё крычаць: «Люблю наш край!» ...

*** Лета праходзіць, нібыта цягнік...

*** ...Пацяплела, і хочацца жыць...

*** Не баюся зрабіцца чужым...

*** ...Я дзякую за тое, што вы ёсьць...

*** Самотна жыць, нібыта мёртвым быць...

*** Сасновы лес. Туман, нібыта дым...

*** ...Назаві мяне калябарантам...

У «Куфэрак Віленшчыны»

*** Сталі сумнымі дні, бы ў калюгах вада...

*** Вечарэе, і ружа жывая...

*** Травінкай кволаю сярод травы...

*** ...І ўсё ж сябры прыходзяць і сыходзяць...

*** Найлепшая ў сьвеце краіна...

*** Белае золата сьнегу ўначы...

«Ты ў дваццатым стагодзьдзі жывеш...»

      *** РЇ РїРѕРјРЅС–Сћ РїСЂР° цябе заўсёды...

      *** Рћ, СЏРє хачу табе СЏ пазваніць...

      *** РўС‹ прыгожая, СЏРє адзінота...

      *** РўС‹ Сћ дваццатым стагодзьдзі жывеш...

      *** Рђ ты была, ты ёсьць, ты будзеш...

      *** РЇ думаў, што самота РїСЂРѕР№РґР·Рµ...

      *** РЇ твайго Р·РЅРѕСћ чакаю званка...

      *** РўС‹ СЃСЏР±Рµ адпускаеш РЅР° волю...

      РЈ Цэнтральным Доме Літаратара

      РЈ буфеце аўтастанцыі

      *** Далёка былое, далёка...

Мая альфабэта

Хата

Сьмерць

Пыл

Вандроўка ў часе

РЎРѕРЅ

Сьнег

Варона

Дым

РљРѕРјС–РЅ

Здрада

РљРѕС€

Страла

Ружа

Нара

Р—С–РјР°

Вакно

Снег

Каса

Палонка

РќРѕС‡

Лёд

РќРѕР¶

Павук

*** Пра што мае вершы? Пра тое, як мы...