 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Неба роднага скрылёчкі
|
Добра ў срабрыстую ночку
Зор залатых пільнаваць,
З мараў сплятаці вяночкі,
Думкі аб шчасьці снаваць.
Добра глядзецца у просінь
Срэбрам затканых нябёс,
Ведаць, што сытая восень
Наш упрыгожвае лёс.
Добра у шэпатах клёнаў
Чуць пахвалу сваіх дзей,
Бачыць багатыя плёны
Працы шчасьлівых людзей.
25.IX.1942 г.
|
Дзень канаў...
На захадзе хмурлівым
Адцьвітала ружаю зара,
І тушыла бляскаў пералівы
Хмараў буйных цёмная гара.
Дзень канаў,
І ночка-гаспадыня
Атуліла стомлены абшар.
Толькі сэрца ў цемры не астыне:
Там гарыць сьвятой надзеі жар.
Час бяжыць,
І ноч ля хат вясковых
Нітку чорнай цемры дапрадзе,
І вясёла ў променях вясновых
Усьміхнецца шчасьцем новы дзень.
7.VIII.1942 г.
|
За лясамі, за лугамі,
За люстранаю ракой
Хтосьці срэбнымі плугамі
Неба зорнае араў.
Ён магутнаю рукою
Падразаў карэньне траў.
І на ўзораным палетку
Лемяхом зарніц-заранак,
Заквітнелі зоры-кветкі,
Як валошкі у палях;
Ды застаўся не ўзараным,
Як агрэх той, Млечны Шлях.
20.X.1941 г.
|
|
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2022. Беларусь, Менск.
|
|
|
