|
...Нас маладосьць адорвае каханьнем,
каханьне нас вяртае ў маладосьць.
|
|
Усё забыць – імгненна і адразу. – Дзень добры, асьцярожна... Там газон, – і высьмеяць заблытаную фразу, падняць на сьмех ня модны парасон. Адвесьці вочы ў гаманкім партэры, між іншым, пры размове пазяхнуць, прайсьці – на ўздых – ад Вашае кватэры, але на вокны так і не зірнуць... Калі ж гарачым шалам успаміну абдасьць шыпшыны трапятлівай пах, ня важным стане, хто каго пакінуў, з гаркотай ці з надзеяй на губах. Дазвольце мне вярнуцца зь лістападу, з завеі ці з дажджу ў будзённы час, каб доўг аддаць у глыбіню пагляду, – замоўчанае: «Я КАХАЮ ВАС...»
|
|
|