РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Янка Купала
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Прыяцелі
Два дружкі – груган з ваўком
      Неяк раз сышліся,
Важнай гутарцы ўдваём
      Важна аддаліся.
 
– Кепска, кепска, пане воўк! –
      Першы крук закракаў. –
Войнаў, бунтаў гул замоўк,
      Трупаў ані знаку.
 
Лепш мне быў той час стары,
      Мой ты воўча любы.
– I мне так жа: з-за гары
      Я ўжо скалю зубы.
 
– Я дзяцям нясу ў гняздо
      Сэрца або вока.
– Я з ваўчыцай рву сьцягно,
      Мяса тнём па клоку.
 
– Зьеўшы сэрца, я ляту,
      Косьці падбіраю.
– Я з ваўчыцай падыду,
      Рэшткі дагрызаю.
 
– Слаўна мы жылі ўдваём,
      Сыта дні праходзяць, –
Так сабе груган з ваўком
      Гутарку разводзяць.
 
Аж тут к ім саюзнік-госьць:
      – Што вы нос спусьцілі?
Яшчэ кара сьмерці ёсьць,
      Мы вас не забылі.
 
1909
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2021. Беларусь, Менск.