Залатая восень. Друскенікі.
Віртуозы й проста пісьменьнікі.
На квадратным мэтры — па мэтры.
І — дыскусія аб паветры.
Недзе блізка — віно й паненкі,
Як паветра глыток дармовы…
А навокал — чатыры сьценкі
і — прамовы, прамовы, прамовы.
Прамаўляючы ў стылі рэтра,
Задыхаюся на паўслове,
Бо даўно не стае паветра,
А, магчыма, проста любові.
30 верасьня — 6 кастрычніка 2004, Менск—Вільня—Дру
|
|
