Каб я меў загончык нівы, Каб я меў кусочак, – З каласоў бы зьвіў вам, людзі, Зьвіў бы я вяночак. Каб я меў лажок над рэчкай, Каб меў сенажатку, – Назьбіраў бы вам букет я Зь незабудкаў, браткаў. Каб я меў сваю хаціну, Каб я меў сялібу, – Запрасіў бы вас у госьці, На кут пасадзіў бы. Дый ня мне вас так вітаці Шчыранька, як дзеці, – Крыў Бог нівы, сенажаткі, Хата – па ўсім сьвеце. Хай хоць гэта мая думка Ўспамін вам пакіне Аб гаротным і маркотным Беларускім сыне.
1910
|
|