РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Янка Купала
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
О. М. Пяшчынскаму
Шчыра дзякую вам за пясьнярскі прывет,
            Якім міла мяне прывіталі;
Так цярніста жыцьцё, столькі мук, столькі бед!
            Вы другое жыцьцё паказалі:
 
Дзе шыбуюць арлы над імглой, пад імглой,
            Дзе дух вольны пануе свабодна;
Песьню дзіўную я чую смутнай душой
            I к старонцы праношуся роднай.
 
Да папарных тых ніў, да пахіленых хат,
            Да людзей тых, акрыўджаных доляй,
I да наспаў-крыжоў, пад якімі сьпіць брат,
            Да нямых курганоў сярод поля...
 
Па ўсім гэтым блуджу думкай сьцішнай сваей,
            Жалем сьцісьнецца сэрца, заб’ецца...
Ўкруг кіпіць барацьба: таго верх, хто дужэй;
            Віно з кроўю мяшаецца, льецца.
 
Вочы бачаць усё, адчуваю я ўсё,
            Сьлепа хочацца верыць парою,
Што міне сіла зла, што другое жыцьцё
            Павядзе нас другой пуціною;
 
Што ў руках песьняроў струны дрэмлючых лір
            Загрымяць новай песьняй народа,
I сыдзе на зямлю, зьніме горасьці кір
            Анёл радасьці, славы і згоды.
 
Жычу ж такжа і вам к гэткай дзіўнай пары,
            З Божай іскрай жывучы сам-насам,
Польскай лірай сваёй зваць у блісках зары
            I старонку маю ўспомніць часам...
 
[1906–1910]
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.