Сустрэць бы цябе на сьвітанку там,
Дзе гушкае лес калыханку вятрам,
Дзе сосны таемна маўчаць чужым,
Дзе сонейка сьпеліць сабе кілім,
Дзе нельга ў прыроды ня скрасьці верш,
Дзе кожным уздыхам у рай плывеш.
Сустрэць – і ў ваду паглядзець на лёс,
На сон салаўіны бяз горкіх сьлёз.
Сустрэць – і ўзьляцець.
А то й проста – сустрэць.
|
|
