У сэрцы Бога, быццам кроў, пульсуюць душы.
Успамінаў
Праданы сьмех, і за Нішто ў вачах чужых ізноў загіну.
Бягуць дажджы, і кроплі слоў – палонныя на доўгіх
вейках.
Зьявіўся час, любі сябе, шукай сябе – у новых леках,
У новых снох. Пакуль ты сьпіш, Бог зь неба разьлівае
слоту.
Любіць цябе. Шукаць цябе. Укрыжаваць сваю самоту.
|
|
