Nad Śvisłačaj
|
U Karziukach
|
Płaŭna Śvisłač-rečka Udal płyvie, biažyć; Nad krutym abryvam Panski dom staić. Zielaniejuć volchi Pa krajach raki, Vysiacca nad imi Sumna Karziuki. Vidzien horad zdala, Horad Miensk stary, Pnucca važna k niebu Kominy, mury. Hułka dalataje Dziki śvist mašyn Dy prypieŭki žabaŭ Z rečki i łahčyn. Miž prysad haścincam, Miž paloŭ sialan Jedzie, pierachodzie To mužyk, to pan. Ŭsiu ž hetu miaścinu Nieba abniało, Załacistym soncam Charastvo ŭplało. Rečka, łuh, haściniec, Horad, Karziuki Razryvajuć dumki Na usie baki. Sam saboj nia znaješ, Što rabić, jak žyć: Ci lacieć u horad, Ci ŭ Karziukach śnić? Ci pajści haśnincam Dołi ŭ śviet šukać? Ci race, rusałkam Hałavu addać?..
[1911–1912]
|
|