Ciopła, spakojna, ciopła i syta
Ŭ choramach jasnych vam viek viekavać...
Poŭny arudy bujnaha žyta;
Chto ž nie zachoča tut žyć, panavać?..
Hraj ža, muzyka, sercam rvi struny...
Nie pažalejuć zapłaty tabie!..
Što? Chočaš ładzić skrypku ŭ ton sumny?
Viesieła hraj, jak vichury ŭ klaćbie...
Šumna, razhulna... Čym nie biasieda?!
Pienicca ŭ čarkach kryvava vino...
Kroŭju hulałi pradziedy, dziedy, –
Synu i ŭnuku padaŭna dano...
Hraj ža, muzyka! Rež na skrypułi
Tak, jak tam reža aśleplenych kat...
Preč, preč, sumleńnie! Zołataŭ hułi!..
Čuješ, jak zvonić pa skrypcy dukat?..
Śvietła, prastorna... Źziajuć bryljanty...
Chto tam?.. Cień bledny šmyhnuŭsia ŭ vaknie?..
Visielnik?! Tut jon?.. Preč jaho, franta!
Našy asiny! Chaj tolki čapnie...
Hraj ža, muzyka, kab i ŭ mahiłach
Hołas uciešny pačułi ź ziamłi, –
Kab až z-pad naspaŭ, płitaŭ pachiłych
Kości paŭstałi i ŭ taniec pajšłi.
Hej ža ŭ tacht nohi!.. Para za paraj!..
Stoj!!! Błisk čyrvony šybaje z vakon.
Ach! Heta vioska śviecić pažaram...
Nu, hałasi tam niabožčycki zvon!..
Hraj ža, muzyka! Rež, darmažerca!..
Zmoŭk?.. Što?.. Hałoŭku ty kłoniš ka snu?..
Hłupstva!.. Ŭ muzyki łopnuła serca...
Hej, ty, druhi, tam! rvi sercam strunu!..
1912
|
|
