РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Янка Купала
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Песьняй толькі
Песьняй толькі на сьвеце жыву я,
Празь яе тапчу толькі расу;
Пасьцігаю, як ёй запаную,
Недасьціглую быту красу.
 
Са сьвятламі бязьмежна ўсясьвету,
Як сьвятло сам, лунае мой дух;
Аглядаю міры, як у сьне тым,
І жыцьцё абымаю ўвакруг.
 
Над душамі, што шчасьця даўцо весьць
Загубілі з адвечных нягод,
Я тварыў бы нягадану повесьць
Вечных радасьцей, вечных яснот.
 
Перуны залатыя хапаў бы,
Што у хмарах бушуюць агнём,
I страламі народны дух слабы
Развагняў, патрасаў бы, як гром.
 
Млечны Шлях, што нябесны дзядзінец
Засьцілае, я б зьняў на зямлю
I масьціў бы ім новы гасьцінец
Цераз родную ніву сваю.
 
Сонца ўзяўшы агністае ў рукі,
Што гарыць над бязьмерам палёў,
Я па Млечным тым Шляху бяз мукі
Чалавека да шчасьця бы вёў.
 
Гэтак песьняй мой дух маладзіцца,
I на сьвеце жыву толькі ёй,
Хоць пішу кроўю гэты страніцы,
З свайго сэрца гарачай крывёй.
 
1913
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.