– Što za płač taki zdajecca
Tam na łuzie, tam na rečcy,
By chto ślozy łiŭ pavodkaj?..
Ci to maci, ci sirotka?
– Heta maci, maci płača
Nad synami, nie inačaj,
Što jaje ŭ ziamlu schavałi,
A siabie ŭ pałon addałi...
*
– Što za zvon brazdžyć, skryhoča,
Jak by śviet źništožyć choča
I źviaści ŭ kaniec astatni?
Ci to Božy, ci to bratni?..
– Heta puty-skovy zvoniać
I duch volny k netram kłoniać,
Skryhaciać svaje łitańni,
Na pahibiel, na skanańnie.
*
– Što za hołas chodzić, brodzić,
Skazy dziŭnyja zavodzić,
Ažno jdzie pa ciele šorach?
Ci to druh naš, ci to vorah?
– Heta chodzić kłič pa połi
Z prykłikańniem k novaj dołi,
Pad aknami stanavicca
I zavie, zavie zbudzicca.
*
– Što za vichar zakruciŭsia –
Ŭ ziamlu ŭryŭsia, ŭ nieba ŭźviŭsia,
Buchnuŭ iskrami pažaru
Na siałiby, na papary?
– Heta bitva jdzie suśvietna
Miž śviatłom i apramietnaj.
A chto uskreśnie, a chto laža...
Hlań na sonca – sonca skaža!
1914
|
|
