 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
- Сынкі мае! - Гукнуў Бацька
Булак-Балаховіч‚
- Адцуралася нас доля‚
Шчасьце нам ня зорыць.
Чужынцы ў Краю пануюць‚
Цэрквы зачыняюць‚
Камісары на руінах
Баль-тэрор спраўляюць.
Ня мінуць нам зноў кайданаў‚
Ланцугоў няволі.
Край наш родны! Зрабаваны!
Край бяды! Нядолі!
Над Табою навальніца
Згушчаецца лосна‚
Над Табою Ленін з Троцкім
Снуюць свае кросны.
Паняволяць‚ закабаляць‚
Закуюць навекі‚
Адарвуць сыноў ад маткі‚
Аддадудць на зьдзекі.
Сынкі мае‚ сакаляты!
Ці-ж нам трэ няволя?
Ці-ж нам трэба паганяты
На нашым-жа полі?
Сынкі мае‚ сакаляты!
На каня! У зброю!
Бі наезьнікаў праклятых!
Гэй‚ наўскач! За мною!
Слуцак, лістапад 1920 г.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2022. Беларусь, Менск.
|
|
