РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Антон Рудак
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Даверасьнёўскае
Даверасьнёўская Вільня.
Ціхім восеньскім ранкам
Вуліцай Вострабрамскай
Крочаць Кушаль з Арсеньневай.
Ля муроў базыльянскіх
Яны вітаюцца з Танкам –
Танк падазрона хістаецца:
Мо, ад натхненьня,
А мо, на Завальнай
Ізноў была п’янка.
 
Магістр Антон Луцкевіч
Выходзіць на ганак гімназіі
І, уздымаючы вочы
Да верасьнёўскага сонца –
Дарма, што сьляпы, як крот –
Мружыцца па-масонску.
Куды толькі глядзіць
Пан дырэктар, Астроўскі?
Зрэшты, абы не на ўсход –
Гэта і Танк пацьвердзіць.
 
Акінчыц з Казлоўскім
Сядзяць за півам у кнайпе
І, нібыта Калядаў,
Чакаюць свайго лістападу.
У пабернардынскім касьцёле
Чытае казань Гадлеўскі:
Нешта пра шкоду ад піва
І, увогуле, алкаголю.
Але насамрэч жахліва
Толькі адно: ніколі,
Мы не пабачым
Даверасьнёўскай Вільні.
Ніколі.
 
26/27.6.2009.
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.