I sum prychodzić znoŭ. I ja zbavieńnie Šukaju ŭ niedapisanych łistach. I paŭstajuć Pierad vačyma cieni, I naradžajuć nieviadomy strach. I niechta znoŭ kryčyć, I padajuć abłoki Na tuju hłybiniu, Dzie Tvoj samotny dom. A ja imknusia žyć, Pazbaŭleny darohi, Spałochany Dapisanym łistom.
