РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Янка Купала
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Буслы
Падчысьціла Ўзьвіжаньне ўсю зямлю шчыра,
            Ліст зводзе хмызьняк заскаруслы...
Зьлятаюцца буслы к адлёту у вырай,
            На сходку сыходзяцца буслы.
 
Дзе плотам граніцу адвёў сабе выган,
            За прасла пашчэпліваў прасла, –
За выганам буслы рашаюць суд мігам,
            Пакуль дню лучына ня згасла.
 
Хто Млечны Шлях ноччу дагледзіць ня зблудзе,
            Хто мора адмерыць крыламі, –
Той вылеціць толькі ў далёкія людзі,
            Той вылеціць ў вырай з бусламі.
 
Клякочуць, хлапочуць. I крыльлі, і скабы
            Сусед аглядае суседа,
Разводзяць і дзеляць, хто дужы, хто слабы,
            Хто болей, хто меней сьвет зьведаў.
 
Зрабілі агледзіны, зрадзілі раду,
            К канцу прыбліжаецца сходка,
Шнур зладзілі к выраю ў згодзе і складу,
            Сьціхае гамонка-клякотка.
 
Ўжо мецяцца к лёту, ўжо хлопаюць крыльлі...
            Бач, бусел адзін стаіць хмуры, –
Яго аднаго усе неяк забылі,
            Адзін ён ня зьмесьціўся ў шнуры.
 
Стаіць і чакае сабе прыгавору, –
            Знаў – буслава сходка ня сьмешкі...
Ой, болей яму не пабачыці мора,
            Ня бачыці выраю сьцежкі!
 
Ізноў ўсклекаталі крылатыя сябры:
            – Ён слабы, ня наскага міру!
Хай гіне, хто слабы, згнілі ў каго жабры!
            Сьмерць буслу, няздатнаму ў вырай!
 
Сьмерць! сьмерць!.. Задымела пуховае пер'е,
            З-пад сэрца кроў хлынула стужкай...
I, споўніўшы прыгавар, буслы ў бязьмер'е,
            Ўзьняліся за дружкаю дружка.
 
Шнур доўгі паплёўся пад небам вячыстым,
            Плыў з клекатам далей і далей,
Аж згінуў з-пад вока у воблаках мглістых,
            Спавіўся ў туманныя хвалі.
 
А там, а за выганам сьцелецца поле,
            На полі рассыпаны косьці;
Над косьцямі вецер гуляе, скаголе,
            Груган залятае у госьці.
 
А там, ля касьцей залаціцца пярсьцёнак,
            А надпіс чужой на ім мовай:
«Як вернецца бусел зь нязнаных старонак –
            Ка мне мілы вернецца ўзнова...»
 
1918
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.