РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Янка Купала
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
З дня ў дзень...
Жывём з дня ў дзень мы столькі лет,
А ўсё тым ладам, як жыў дзед,
                Галовы клонячы з пакорай;
 
Адвечных крыўд, адвечных бед
Ня бачым мы, ня бачыць сьвет,
                I не пабачым, мусіць, скора.
 
Праз столькі лет, праз столькі зім
Цьвіце ў вачах пацёмкаў дым,
                I зьвесьці не хапае сілы;
 
Відаць, сьвятла ня знаці тым,
Хто нарадзіўся ўжо сьляпым, –
                Такім ён дойдзе да магілы.
 
Жыві з дня ў дзень, цягні ярмо,
Ў крук плечы гні, кажы: дармо!
                Ня так яшчэ умею, браце.
 
Ямчэй сабе сам ладзь прызьмо,
Каб не парвалася само,
                Бо як ярмо тады цягаці?!
 
Ці быў прыгон, ці ёсьць прыгон, –
Шануй закон – матай паклон,
                Бо вылеціш і з роднай хаткі.
 
Пачуеш звон – кажы, што стогн, –
Знай, брат пакінуў свой загон,
                На той сьвет складывай манаткі.
 
[1918]
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.