Гора нам, бедным, гора загнаным,
Мучаць нас чорныя долі,
Стогнем пад царам, стогнем пад панам,
Стогнем мы дома і ў полі.
Вечна ня знаем суду і права,
Цёмны народ мы сярмяжны.
Б’ёмся, працуем сьлёзна, крывава,
Едзе па карку нам кажны.
Нас самавольна земскі карае,
Душыць, саджае ў адседкі,
Крыўдзіць ураднік, поп абірае,
Воласьць з нас цягне пасьледкі.
Гляньце: паліц’я, войска, астрогі,
Цэрквы, чыгунка, палацы! –
Гэта наш труд, падаткі, налогі,
Наша мужыцкая праца.
Плача ў няволі край наш радзімы,
Самі ж ня знаем спакою:
Паляць нас леты, студзяць нас зімы,
Мучыць нас голад вясною.
[1922]
|
|
