Таргуецца, лаецца, жмурыць вочы Гандлярка бойкая – Камароўка. Тая самая, дзе аднойчы Разгавеўся мядзьведзь скамарохам. – Яблыкі! Яблыкі без чарвінкі. – Купляйце дыні! Ня дыні – глёбусы. Ля латка «Прамтавары», прымяраючы чаравікі, Скача, як бусьлянятка, хлопчык. Помач матчына – шчыры ягаднік – Штодзень сьпяшаўся на рынак рана, А Камароўка цяпер абыякава Глядзіць на ягоную радасьць. Забылася ветка маліньніку злая, Здаецца, зусім крапіва не стракалася... А Камароўка таргуецца, лаецца, Па самыя вочы – касынка стракатая. А ўсё ж чаравікі прымераць хочацца, Ды не дацягнецца да прылаўка. Зірнуў на сярдзітыя цыпкі хлопчыка – I мне закалоліся шышкі і лапкі...
|
|