 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
#I
Мой дзед,
рыжанін Галвіньш,
Механік па млынах,
На грошы быў
ня галы
I выпіць –
не манах.
Яго прываражылі
Азёры
ці ільны?
Зрабіўся старажылам
Ушацкай стараны.
Прынамсі,
не малая
Заслуга той
адной,
Якую зваў
Маланкай,
З касою ільняной...
#II
Кугікала малое –
Мне большала радні.
А камяні малолі,
Сьпявалі камяні.
Каціўся верасамі
Вясельны каравай:
– Ой, дзеўка,
абрусамі
Застольле накрывай!..
Ішоў праснак
у прымы
Да бульбы нацянькі.
Андрэева чупрына
Бялела ад мукі.
А на млыны куліўся
Коўш зорны з-за сяла.
Вясёлая Кулінка
«Латышачкай»
была...
#III
Радні і год нямала
Забыўся наш парог.
Адно
«латышкай» маму
Яшчэ завуць парой.
#IV
Латышскі стол гасьцінны
Наноў
сяброў сабраў.
Як на старым гасьцінцы,
Завозна тут ад страў.
Бі,
піва,
п’янай пенай,
Крышы дубовы склеп.
Кляновым лістам,
кменам
Запах уладна хлеб.
...Над ціхаю сядзібай
Сярпок маладзіка.
Чаму ж ты
з жытняй скібай
Дрыжыш, мая рука?..
#V
Над ціхаю ракою
З далёкай цішыні
Забыты млын грукоча,
Сьпяваюць
камяні...
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
