Пушчу душу – няхай ідзе Па руні, дзеразе, вадзе, Хай валачобнічае. А можа, чоўны чые Перавязуць на бераг веры, Дзе, адчыніўшы ў сьвята дзьверы, Ў нядзельку кшчоную, сьвятую Вялікадне душу ўратуе. I захмялелае вясло Абудзіць сонечна сяло: – Вялічка прыйшло, Яечка зьнясло... Ярылава аблічча Яечка паўтарае. Яшчэ зямля сырая, А ўжо на копы лічыць Гаспадарочак, Сьлічны паночак Ураджай на полі I спарыну ў прыполе. Хай валачобніцай ідзе Душа барамі ды дварамі, Няхай вяртаецца з дарамі, Няхай раскажа, Дзе Яшчэ душа жыве ў бядзе, А валачобніца таксама. Хрыстос васкрос! Уваскрасае мама Ці голас Бог уваскрашае, Ласкава мама запрашае: – Гаспадарочак, Бяры ліхтарочак, У тваім хляве праява стала, Праява стала, праявілася, Усе каровачкі пацяліліся, Хрыстос васкрос, Сын Божы! Дальбог, Быў у нашай Лысоні рог, Як маладзік, прыгожы!
|
|